या गोष्टीत काय आहे? घोड्याला अजिबात आवडले नाही की तो जिथे गवत खातो, तिथेच एखादी म्हैसही गवत खावी. त्याने आपल्या ताकदीचे प्रदर्शन म्हैसेसमोर करायचे ठरवले, पण म्हैशीने असे काही केले की घोडा आश्चर्यचकित झाला. असे काय जादू केले म्हैशीने, ज्यामुळे घोड्याची शक्ती निष्प्रभ झाली?
घोडा ज्या माळरानावर गवत खात असे, तिथेच आज एक म्हैसही आली होती. हे पाहून घोडा संतापला. त्याला वाटले की ज्या मैदानावर त्याचे एकछत्र राज्य होते, तिथे आता या म्हशीचीही भागीदारी झाली! रागाने त्याचे नथुने फुलले, कपाळावरच्या शीर ताणल्या गेल्या. टप-टप-टप करत तो सरळ म्हशीजवळ गेला आणि करड्या आवाजात विचारले, “तू इथे कशी आलीस?”
म्हशीच्या गळ्यात घंटा होती. तिने जशीच डोके वर केले, तशी घंटा वाजली. तिने घोड्याकडे पाहिले, पण आश्चर्य व्यक्त केले नाही. एक कटाक्ष टाकून पुन्हा गवत खायला लागली. गवत चरतच ती म्हणाली, “तुझ्याच मालकाने मला विकत घेतले आहे. कालच बाजारातून आणले. त्यामुळे आता मीही इथेच राहणार.”
हे ऐकून घोडा थोडासा चक्रावला. पण तो काही बोलायच्या आधीच त्याच्या मनात मालकाबद्दल राग दाटून आला. त्याला काही सुचेना, म्हणून तो तडतडत म्हशीला म्हणाला, “चल, दोन-दोन लाथा मारून बघू. जो जिंकेल तोच इथे राहील!”
घोड्याला ठाऊक होते की त्याच्या तडाखेबंद लाथांसमोर म्हैस टिकू शकणार नाही. म्हैसीने आधी त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष केले. पण तो अजूनही तिथेच उभा आहे हे पाहून तिने शांतपणे डोके वर उचलले. गळ्यातील घंटा पुन्हा वाजली. घोड्याकडे बघून ती हसत म्हणाली, “बरं, मग दोन-दोन शिंग करून बघू. जो जिंकेल, तो इथे राहील!”
हे ऐकताच घोडा सुन्न झाला. कारण घोड्याला शिंगेच नसतात! काही क्षण दोघेही एकमेकांकडे बघत राहिले.
तेवढ्यात तिथे एक काळा नाग आला. तो फणा उभारून फुसफुसत म्हणाला, “मी दोन-दोन दात करून बघतो! काल तुझ्या पायाखाली सापडूनही मी कसाबसा बचावलो. पण आता बघ, माझी ताकद!”
नाग घोड्याच्या पायांकडे झेपावणार एवढ्यात, म्हैसीने आपल्या टणक शिंगांनी त्याला हवेत भिरकावून दिले—खूप दूर! तिच्या गळ्यातील घंटा जोरात खणखणली आणि बराच वेळ निनादत राहिली.
घोड्याचे हृदय जोरात धडधडत होते. नाग हवेत काही वेळ दिसत होता, आणि नंतर कुठेतरी नाहीसा झाला. घोडा विचारात पडला—म्हैसीने त्याला वाचवले तरी का?
म्हैस मात्र शांतपणे गवत चरत होती, जणू काही झालेच नाही. दोन-दोन लाथा आणि दोन-दोन शिंगांची गोष्टही त्या नागासोबतच उडून गेली होती!